Tuesday 1 March 2016

Η Επίσημη... Έναρξη της Παιδικής Χαράς!


Καλό Μήνα!
Μπήκε η Άνοιξη, εμπρός βήμα ταχύ!....
Επιλέξαμε να κάνουμε την «επίσημη πρώτη» της Ομάδας μας την πιο σημαντική χρονικά ημερομηνία που αντιπροσωπεύει την έναρξη!....(δικής μας θετικής αντιμετώπισης 
των πραγμάτων και συναισθημάτων)
Τί λέτε να κάνουμε μια έναρξη... ευτυχίας;
Πώς;
Μήπως ξεκινώντας λίγο – λίγο μαζί;
Σε τίποτα δεν υπάρχει μια κλασική συνταγή... υπάρχουν όμως «χαριτωμένες προσπάθειες» που αλλάζουν τη ζωή μας....
Ας ανακαλύψουμε λοιπόν νέες και απολαυστικές εμπειρίες κι ας τις ζήσουμε παρέα με τα παιδιά μας.....
Ας το μάθουμε εμείς οι ίδιοι και να το μεταδώσουμε και σε εκείνα να αγαπούν και να αφοσιώνονται σε αυτό που κάνουν....
Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε νόημα στη ζωή μας....
Οι θετικές σκέψεις, οι μικρές κινήσεις καλοσύνης μπορούν να γίνουν κίνητρα για την καθημερινή μας ευτυχία.
Και βέβαια, το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας.
Το κάλεσμα ενός φίλου στο σπίτι, η αγορά ενός δώρου, το μοίρασμα στο παιχνίδι είναι συνήθειες που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να αποκτήσει αλτρουιστική συνείδηση και να το οδηγήσουν στην ανακάλυψη της αληθινής ευτυχίας.
Τα πραγματικά ευτυχισμένα παιδιά μπορούν να αντιμετωπίσουν πιο εύκολα τις δυσκολίες της ζωής.
Ο τρόπος που μιλάμε στο παιδί μας μπορεί να επηρεάσει και τη διάθεση αλλά
και τη νοοτροπία του.
Ας είμαστε αισιόδοξοι και επεξηγηματικοί.
Ας μην κατακεραυνώνουμε τα παιδιά μας λέγοντας «πάλι τα έκανες θάλασσα!», ας το δυναμώσουμε προτρέποντάς το και με τη βοήθειά μας «μπράβο! προσπάθησες αρκετά αυτή τη φορά! την επόμενη θα τα καταφέρεις ακόμη καλύτερα!..»
αυτές τις δεξιότητες «μικρά μαθήματα αισιοδοξίας» βοηθούν σημαντικά το παιδί να αποβάλλει την απαισιόδοξη νοοτροπία και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες με θετικό τρόπο.
Ωστόσο, και οι αρνητικές εμπειρίες έχουν τη δική τους χρησιμότητα, μια που η αντιμετώπιση των προβλημάτων βοηθά στην ενίσχυση της προσαρμοστικότητας, διευκολύνει τα παιδιά να οχυρώνονται απέναντι στο στρες και τους δίνει τις ικανότητες να αντεπεξέλθουν στα εμπόδια.
Σε γενικές γραμμές, πάντως, οι άνθρωποι που δεν εμμένουν σε δυσάρεστες σκέψεις ή ασχολούνται λιγότερο απ’ όσο άλλοι με την ενδοσκόπηση είναι σαφώς ευτυχέστεροι. Αν λοιπόν το παιδί μας έχει την τάση να κολλάει σε δυσάρεστα πράγματα, διδάξτε το να λέει «στοπ» στις αρνητικές σκέψεις.
Ενθαρρύνετέ το να ασχοληθεί με κάτι που του προκαλεί ευχαρίστηση και ταυτόχρονα το δυσκολεύει.
Βάλτε του ως στόχο να ξεχάσει το εύκολο μήνυμα του σύγχρονου πολιτισμού για χαλάρωση και κατανάλωση και να αναλάβει προκλήσεις. Αθλητισμός, μουσική, τέχνη, χορός, εθελοντισμός είναι οι καλύτερες επιλογές.
Το μήνυμα που πρέπει να περνάμε είναι ότι η δημιουργική προσπάθεια είναι εξαιρετικά ικανοποιητική.
Κι όσο πιο πολύ εξερευνούμε τη δική μας δημιουργικότητα, τόσο πιο απολαυστικές γίνονται κι οι δραστηριότητες που μοιραζόμαστε με τα παιδιά μας....

Ειρήνη Σωτηροπούλου ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ

Όλα τα συναισθήματα που βιώνει ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας σε ένα animation! - Falling Letters (Bokstavsbarn)

Falling Letters: Όλα τα συναισθήματα που βιώνει ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας! (ΔΕΠΥ) 
Ένα άκρως συγκινητικό και δυνατό animation που δείχνει τον αγώνα που δίνει καθημερινά ένα παιδί με ΔΕΠΥ. 
Δημιουργήθηκε από τον Σουηδό σκηνοθέτη Erik Rosenlund με στόχο να τονίσει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή αυτών των παιδιών η συμπαράσταση που θα έχουν από τους γονείς και το ευρύτερο περιβάλλον τους. 

Δείτε το βίντεο Falling Letters (Bokstavsbarn)
patrasevents

Bild: Ευρώπη δεν ντρέπεσαι; - Europe not ashamed?

όλες οι φωτογραφίες εδώ
να βλέπεις αυτά τα παιδιά;

«Να φτιάξουμε φυλακές; Να τους δείρουν η αστυνομία και ο στρατός; Δεν έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολλά;»

Υπό τον τίτλο «Ευρώπη δεν ντρέπεσαι να βλέπεις αυτά τα παιδιά» και με μια σειρά από συγκλονιστικές φωτογραφίες, η ανταποκρίτρια της Bild Λιάνα Σπυροπούλου, περιγράφει την εξαθλίωση των προσφύγων που έχουν αποκλειστεί στην Ελλάδα.
«Κοιμούνται στο έδαφος, στα πεζοδρόμια και στην εθνική οδό. Δεν έχουν παιχνίδια και δεν τρώνε κάθε μέρα» αναφέρει το δημοσίευμα.
Ανάμεσα στις φωτογραφίες, και μια από το νεκροταφείο στην Λέσβο όπου μια μαρμάρινη πλάκα γράφει: «Άγνωστο βρέφος, ετών 1»
Σε μια άλλη φωτογραφία, ένας τραυματιοφορέας φροντίζει ένα παιδί που έχει υποστεί υποθερμία.
«Μερικοί ξένοι πολιτικοί μας δείχνουν με το δάχτυλο και κατηγορούν την Ελλάδα ότι δεν κατάφερε να κρατήσει τους πρόσφυγες στην χώρα. Πως μπορεί κάποιος να σε πιέσει να μείνεις σε ένα μέρος που δεν θέλεις. Να φτιάξουμε φυλακές; Να τους δείρουν η αστυνομία και ο στρατός; Δεν έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολλά; Η κατάσταση δείχνει ότι αυτοί οι πολιτικοί δεν έχουν δικά τους παιδιά» γράφει η εφημερίδα ενώ λέει ότι οι πρόσφυγες στην ουσία είναι φυλακισμένοι στην Ελλάδα γιατί δεν θέλουν να μείνουν.
«Φαίνεται ότι ο μικρός Αϊλάν ξεχάστηκε γρήγορα.»,
σχολιάζει η δημοσιογράφος. «Πόσες τέτοιες φωτογραφίες πρέπει να δείτε για να αντιληφθείτε την πραγματικότητα; Μετά το μεγάλο ναυάγιο του περασμένου Οκτώβρη, και όλους αυτούς τους νεκρούς που είδα, νόμιζα ότι θα τρελαθώ. Υπάρχει λύση. Αυτό που δεν μπορεί να λυθεί είναι η απανθρωπιά στις καρδιές αυτών των ανθρώπων. Η απανθρωπιά αυτών που ύψωσαν φράχτες εις βάρος αυτών των ανθρώπων».

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki